Αχ καημένη, αδικημένη Κυριακή! - Της Ελένης Κύρκου-Σαφάκα

Αχ καημένη, αδικημένη Κυριακή! - Της Ελένης Κύρκου-Σαφάκα

Πες μου, τί λόγια να σου πω;

Πώς να σου τραγουδήσω;

Μου έλαχε κορίτσι μου,

να σε μοιρολογήσω!

Αντί να σου λένε, Κυριακή,

του γάμου σου,τραγούδια,

τώρα θρηνούν στον τάφο σου

και κουβαλούν λουλούδια!

Αχ ουρανέ, πώς γίνεται

να φεύγουνε τα νιάτα

και να σπαράζουν οι γονείς

σαν τα "ξεπροβοδίζουν";

Αντί, με άνθη λεμονιάς,

στεφάνια να σου πλέξουν,

τώρα θρηνούν κι οδύρονται.

Τον πόνο πώς ν' αντέξουν;

Πώς έγινε έτσι η ζωή;

Γυρίζει στο παρελθόν;

Και η γυναίκα έγινε,

"δεύτερης τάξης ον'';

Κάποιοι "λεβέντες", πίστεψαν

πώς είναι "αφεντικά"

κι απ' τις γυναίκες απαιτούν

να είναι "δουλικά".

Υποταγή στ' "αρσενικό"

σκληρά το απαιτούν,

δεν δείχνουν τρυφερότητα

και τις κακοποιούν!

Κορίτσια, φύγετε μακριά

αν δείτε τέτοια δείγματα,

των άλλων τα παθήματα,

να γίνονται μαθήματα!

Κι η πολιτεία ας σταθεί

δίπλα τους σοβαρά,

γιατί η κοινωνία μας,

προς το γκρεμό τραβά!!!

5 - 4 - 2024

Ελένη Κύρκου-Σαφάκα