Στη μνήμη του Ηρακλή Σουλιώτη...!

 Στη μνήμη του Ηρακλή Σουλιώτη...!

Του Αχιλλέα Νούτσου

Πριν από σαράντα, περίπου ημέρες, όλοι μας –ένα πλήθος περίλυπο και βουβό- κατακλύσαμε μέσα και έξω τον Ι.Ν. της Ευαγγελίστριας για να αποχαιρετήσουμε τον Ηρακλή Σουλιώτη. Τον αξιαγάπητο συμπολίτη που έφυγε από τη ζωή τόσο αναπάντεχα. Ξάφνιασμα και συγκλονισμός μαζί… Αμηχανία και θλίψη για όλους μας… Βιώσαμε συγκινησιακές στιγμές ανείπωτου πόνου, συμμετέχοντας όσο γινόταν στην άφατη οδύνη των δικών του… με το νου και την καρδιά φέραμε μπροστά μας τη μορφή του κι αναλογιστήκαμε το πέρασμά του από τη δική του, αλλά –για πολλούς από εμάς – και από τη δική μας ζωή. Αλλά κι από τη ζωή όλης της τοπικής κοινωνίας… Γιατί ο Ηρακλής ήταν γνωστό και ευυπόληπτο πρόσωπο για όλη την Ηγουμενίτσα και ακόμη παραπέρα.

Τέκνο αντάξιο καταξιωμένων γονέων -του αείμνηστου Κώστα Σουλιώτη και της ευπροσήγορης Παναγιώτας- με τη βαθιά συναίσθηση της οικογενειακής δομής αρχών και αξιών όπου κυρίαρχο ήταν το ανθρωποκεντρικό στοιχείο των όποιων δραστηριοτήτων του, προχώρησε στη ζωή έχοντας την ευρεία κοινωνική αναγνώριση και την πολλήν επαγγελματική του επιτυχία.

Αξιοποιώντας δημιουργικά τις πανεπιστημιακές του σπουδές, με την εντιμότητα του χαρακτήρα του και την αναμφισβήτητη οξυδέρκειά του, πορεύτηκε σε μιαν εξαιρετική σταδιοδρομία, αδιαμφισβήτητα αποδεκτή από το σύνολο των συντοπιτών του και όχι μόνον.

Ευφυής και ευαίσθητος, αξιοπρεπής και σεμνός, εργατικός και προσηνής, εξέφραζε σε κάθε επικοινωνιακή συναναστροφή ή επιχειρησιακή συναλλαγή τα χαρίσματα της προσωπικότητάς του: Ένιωθε ως «υπόχρεος εκ καθήκοντος» να πλέκει την κερδοφόρο υπηρέτηση με την κοινωνική προσφορά. Από τους σπάνιους ανθρώπους που παρόλη την επαγγελματική και κοινωνική του επιτυχία, παρέμενε ταπεινός…

Ευλαβής προσκυνητής Ιερών Μονών –ενίοτε στο Άγιον Όρος και πολύ συχνά στην Ιερά Μονή Γηρομερίου– με την πίστη του συνειδητού πιστού και την δέουσα ευσέβεια διέθετε για τις ιερές ανάγκες των εγκαταβιούντων κάθε δυνατή προσφορά σε υλικοτεχνική υποδομή κ.ά με την ενσυναίσθηση του τάματος ενός αγνού χριστιανού. Τη βοήθειά του την έδινε με την ίδια ικανοποίηση και σε κατά περίπτωση ενδεείς συνανθρώπους μας! Έτσι, απλά και αθόρυβα επιτελούσε το έμφυτο χρέος σαν ανταπόδοση της δικής του ψυχοπνευματικής σφραγίδας δωρεάς… Έτσι, σαν μια προσπάθεια έμπρακτης εκπλήρωσης του «ω τι καλόν και τι τερπνόν να ζούμε ενωμένοι αδερφοί». Έτσι ήταν από μικρός. Έτσι λειτουργούσε ο άνθρωπος που έφυγε από κοντά μας…

Με την πατρική του οικογένεια συνδέομαι εδώ και πάνω από 50 χρόνια με γνήσια αδελφική φιλία. Γι’ αυτό θαρρώ ότι μου παρέχεται η δυνατότητα, ώστε με ανέφελη καθαρότητα, με υπευθυνότητα και παρρησία να εκφράσω αυτή την οφειλόμενη αναφορά μου στην εγνωσμένη αξιοσύνη της προσωπικότητας του Ηρακλή. Του ανθρώπου που, όσο ο καιρός περάνει, τόσο και πιο έντονα απλώνεται η έλλειψή του. Και βέβαια, όχι μόνον σε μένα. Στη θύμησή του όλος ο κόσμος με πίκρα και με θλίψη έχει να πει μόνο τον καλό λόγο για το παλικάρι που δεν υπάρχει πια. Κλείνοντας, πρέπει να τονιστεί ότι, για το κενό που άφησε ο Ηρακλής στην οικογένειά του, υπάρχει η παρήγορη ελπίδα των προικισμένων παιδιών του.

Αντίδωρο ευγνωμοσύνης στον καλό τους πατέρα και στον Πατέρα Θεό. Επάξια συνέχιση της ζωής με περισσή ευλογία. Εμείς θα κρατάμε ζωντανή την ανάμνησή του.

Μια αυθόρμητη απόδοση τιμής στη μνήμη του. Αυτό. Μόνον αυτό και τίποτε άλλο

Αχιλλέας Νούτσος

Επίτιμος Σχολικός Σύμβουλος Α/βάθμιαςΕκπ/σης

...............................................

(Τη Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου θα τελεστεί 40ήμερο μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του Ηρακλή Σουλιώτη στον Ι.Ν. Ευαγγελσιτρίας)