To μοιρολόι ενός σπιτιού! - Της Ελένης Κύρκου-Σαφάκα

To μοιρολόι ενός σπιτιού! - Της Ελένης Κύρκου-Σαφάκα

Ένα σπιτάκι στέκεται

μες στου χωριού την άκρη,

χρόνια και χρόνια έρημο,

μόνο, χωρίς ανθρώπους!

Παραμιλάει ο φράχτης του,

αγριόχορτα το πνίξαν,

κλαίνε οι πλάκες στην αυλή,

το τζάκι δεν καπνίζει!

Το δέρνει αγέρας και βροχή,

το καίει καμίνι ο ήλιος!

Όλοι το παρατήσανε

στο έλεος της φύσης!

Στέκουν οι τοίχοι χωρίς σκεπή,

χάσκουν τα παραθύρια!

Η 'ξώπορτα ολάνοιχτη,

ποιον τάχα περιμένει;

Πόσα παιδιά μεγάλωσαν

σε τούτα τα ντουβάρια!

Τώρα έχουν φύγει κι άφησαν

θλίψη κι απομεινάρια!

Αργοδιαβαίνουν μέσα του,

σκιές οι αναμνήσεις,

γέλια, τραγούδια και χαρές,

λύπες και συγκινήσεις!

Κι εκείνο, απ' το βαρύ καημό,

πονάει και σιγολειώνει,

θυμάται τα χρόνια τα παλιά

και πιάνει το μοιρολόι........

9 -11 -2022

Ελένη Κύρκου-Σαφάκα