Ομιλία του Αντιπροέδρου του ΚΙΜΕΘΕ, Άλκη Φάτσιου στο Συμπόσιο για το Σπύρο Μουσελίμη

Ομιλία του Αντιπροέδρου του ΚΙΜΕΘΕ, Άλκη Φάτσιου στο Συμπόσιο για το Σπύρο Μουσελίμη

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΗ ΟΜΙΛΙΑ

ΣΤΟ ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΠΥΡΟ ΜΟΥΣΕΛΙΜΗ

Του Νομικού – Αντιπροέδρου του Κ.Ι.ΜΕ.ΘΕ

Άλκη Φάτσιου

Κυρίες, κύριοι. Αγαπητοί συμπατριώτες.

Ένα ερώτημα που καλόπιστα κάποιος θα μπορούσε σήμερα να θέσει, είναι:

Γιατί γίνεται ακόμα μια εκδήλωση για τον Σπύρο Μουσελίμη αφού και στο παρελθόν έχουν γίνει, είτε εδώ στην Παραμυθιά, είτε στα Γιάννενα, είτε στην Ηγουμενίτσα, είτε και αλλού… Ποιος δηλ. είναι ο λόγος, που μέσα σε μια περιρρέουσα κοινωνική ατμόσφαιρα, όπου τα πάντα κρίνονται και δοκιμάζονται - αξίες, θεσμοί, παραδόσεις, ατομικές και κοινωνικές συμπεριφορές – το Κ.Ι.ΜΕ.ΘΕ. (Κέντρο Ιστορικών Μελετών Θεσπρωτίας), σε συνεργασία με άλλους φορείς, αποφάσισε να διοργανώσει αυτό το Συμπόσιο. Συμπόσιο τιμής θα έλεγα, γι’ αυτόν τον άνθρωπο, που άκουγε, και ακούει με κάποιο τρόπο, στο όνομα Σπύρος Μουσελίμης. Πολύ γρήγορα και συνοπτικά, θα προσπαθήσω να απαντήσω. Άλλωστε, σαφώς πιο αναλυτικά, και σίγουρα πιο εξειδικευμένα, θα απαντήσουν στο ίδιο ερώτημα, αλλά με άλλον τρόπο, οι εκλεκτοί ομιλητές – εισηγητές, στις δύο ημέρες που αυτό το Συμπόσιο θα διαρκέσει.

Πολλές φορές, περιδιαβαίνοντας στη μνήμη του χρόνου, με έναν ενστικτώδη τρόπο, σχεδόν μηχανικό και ίσως όχι και τόσο συνειδητό, γίνεται μέσα μας, στο νου μας, στο μυαλό μας, στην καρδιά μας, μια ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ γεγονότων του ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ, αλλά και ΠΡΟΣΩΠΩΝ, που είτε ασχολήθησαν, είτε ανεμίχθησαν, στην τότε κοινωνική και ιστορική πραγματικότητα, και στα γεγονότα εκείνα, σε διάφορους τομείς. Αυτή δε η ανάμειξή τους, αργότερα καταγράφεται, ως Ιστορία πλέον, είτε με θετικό είτε με αρνητικό πρόσημο, γεγονός βέβαια που αποτελεί, μεταξύ άλλων, και συνέπεια, της οπτικής γωνίας, που βλέπει κάποιος, και τα γεγονότα εκείνα, αλλά και τη δράση των ανθρώπων σε αυτά. Και φυσικά, δεν πρέπει να ξεχνούμε, ότι όλα τα γεγονότα, και όλοι οι άνθρωποι σε αυτά, και ανεξαρτήτως του τελικού αποτυπώματος που αφήνουν, είναι κομμάτια αναπόσπαστα της ίδιας της Ιστορίας, της ΙΣΤΟΡΙΑΣ μας…

Σε αυτήν λοιπόν την αξιολόγηση που προανέφερα, και για το αξιόπιστο αυτής, έχουν ιδιαίτερη σημασία και βαρύτητα, συγκεκριμένοι παράγοντες και κριτήρια. Πρώτα – πρώτα το είδος, των ενασχολήσεων του ανθρώπου, που καλούμεθα να αξιολογήσουμε: Οι κοινωνικές και οι ιστορικές συνθήκες που αυτές οι ενασχολήσεις διαδραματίστηκαν, o προσωπικός και κοινωνικός αξιακός κώδικας αυτού, η αντοχή στην παρέλευση του χρόνου, των όποιων προηγούμενων απόψεών μας για γεγονότα του παρελθόντος και των ανθρώπων σε αυτά και τέλος, οι επιπτώσεις των ενασχολήσεων εκείνων -και βέβαια των ανθρώπων σε αυτές- για την κοινωνία, και στον τότε χρόνο, αλλά και στο μέλλον.

Με βάση λοιπόν τους παραπάνω παράγοντες και κριτήρια, ο Σπύρος Μουσελίμης όχι μόνο για το σήμερα, αλλά και για το μέλλον, άφησε ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΑΠΟΤΥΠΩΜΑ όχι απλά ΘΕΤΙΚΟ, αλλά θα έλεγα, ένα αποτύπωμα που προσιδιάζει, που ομοιάζει σε ΠΥΞΙΔΑ, σε ΦΑΡΟ, φάρο φωτεινό, για το πως θα πρέπει να λειτουργεί, ένας ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ άνθρωπος, ένας άνθρωπος του Πολιτισμού, ένας κοινωνικός ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ… Κι αυτό γιατί ο Σπύρος Μουσελίμης ήταν αναμφισβήτητα, όλα αυτά, αλλά κυρίως –κατά την ταπεινή μου γνώμη– ήταν ένας ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ… 

Ο Σπύρος Μουσελίμης γνώριζε πολύ καλά τη δύναμη που χαρίζει στον άνθρωπο, και κατ’ επέκταση στην κοινωνία, η ΓΝΩΣΗ γενικά, αλλά και ειδικότερα η γνώση της ΙΣΤΟΡΙΑΣ και σε συνάρτηση πάντα, με την ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ… Ο Σπύρος Μουσελίμης γνώριζε πολύ καλά, πως αυτή τη ΓΝΩΣΗ, πρέπει να την μοιράζεσαι με όλους τους άλλους, με την κοινωνία, και ότι ο προσφορότερος τρόπος γι' αυτό, είναι να δημιουργείς, και στην προκειμένη περίπτωση, με μια εκπληκτική επιμονή, υπομονή, κοντά στα όρια της εμμονής θα έλεγα, σαν το ανήσυχο για την τροφή του μυρμήγκι, έψαχνε. έψαχνε στα βιβλία, στις πεδιάδες, στα βουνά και στα λαγκάδια, έψαχνε για άγνωστα στοιχεία της γνώσης, της Ιστορίας, του Πολιτισμού, και αμέσως μετά, δημοσιοποιούσε αυτά, είτε με τη συγγραφή βιβλίων, είτε με αρθρογραφία, είτε δια ζώσης, είτε με οποιονδήποτε άλλο πρόσφορο τρόπο. Ο Σπύρος Μουσελίμης όμως, γνώριζε επίσης πολύ καλά, και το πλαίσιο –κοινωνικό, θεσμικό και ιδεολογικό– μέσα στο οποίο με βεβαιότητα θα μπορούσε να μετουσιωθεί ευκολότερα, σε δύναμη αυτή η γνώση που αποκτούσε και που βέβαια την μοίραζε σε όλους, απλόχερα και με γενναιοδωρία. Ο Σπύρος Μουσελίμης ως πνευματικός και κοινωνικός δημιουργός, γνώριζε επίσης πολύ καλά, πως έπρεπε να έχει πάντοτε απόψεις, να τις εκφράζει δημόσια και κυρίως, με τον καθημερινό τρόπο ζωής του. Να έχει απόψεις για ΟΛΑ τα κοινωνικά και πολιτισμικά δρώμενα και ζητήματα της εποχής του, να έχει δηλαδή ΘΕΣΕΙΣ, αλλά ταυτόχρονα γνώριζε ότι δεν έπρεπε να αποδέχεται θέσεις και αξιώματα, αλλά να πορεύεται ελεύθερος και ανεξάρτητος στην πολυκύμαντη διαδρομή της ζωής, μακριά και πέρα από οποιασδήποτε μορφής εξάρτηση… Κι αυτό γιατί ο Πολιτισμός –όπως και η Επιστήμη- στην οποιαδήποτε έκφρασή του δεν μπορεί ποτέ ν’ ανθίσει, αν δεν είναι ελεύθεροι, αυτοί που ασχολούνται με αυτόν. Και είναι ελεύθεροι, όχι μόνο όταν είναι ανεξάρτητοι από εξωτερικές επιρροές, αλλά και όταν είναι, και εσωτερικά ελεύθεροι, δηλ. στην εν γένει διανοητική τους λειτουργία. Μια τέτοια προσωπικότητα, ένας τέτοιος ελεύθερος άνθρωπος, ήταν και ο Σπύρος Μουσελίμης.

Κυρίες, κύριοι:

από το βήμα αυτό θα’ θελα να ευχαριστήσω θερμά όλους –και είναι πολλοί αυτοί σας βεβαιώνω– όσοι συνέβαλλαν για την υλοποίηση αυτού του Συμποσίου, και φυσικά, όλους τους εκλεκτούς ομιλητές – εισηγητές, που με τόση προθυμία ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά μας, γεγονός βεβαίως που δείχνει το εύρος της αξιοσύνης του Σπύρου Μουσελίμη αφ’ ενός, και αφ’ ετέρου την πλούσια παρακαταθήκη που μας άφησε…

Επίσης να ευχαριστήσω την οικογένεια του Μπάρμπα – Σπύρου, που ευγενικά μας επέτρεψαν την πρόσβαση στα αρχεία και το υλικό, που σήμερα υπάρχουν στην έκθεση.

Από το βήμα αυτό θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε και όλους τους συνδιοργανωτές αυτού του Συμποσίου. Καταρχάς την Περιφερειακή Ενότητα Θεσπρωτίας και τον παρόντα αντιπεριφερειάρχη κ. Θωμά Πιτούλη.

Επίσης ευχαριστούμε τους Δημάρχους των τριών Δήμων Σουλίου, Φιλιατών και Ηγουμενίτσας, κυρίους Καραγιάννη Γιάννη, Παππά Σπύρο και Λώλο Γιάννη.

Επίσης ευχαριστούμε την Περιφερειακή Ενότητα Δήμων της Ηπείρου, καθώς και το Επιμελητήριο Θεσπρωτίας και τον Πρόεδρο αυτού κ. Πάσχο Αλέξανδρο, για την εν γένει στήριξή τους στη διοργάνωση αυτού του Συμποσίου.

Κυρίες, κύριοι:

κλείνοντας, θα ήθελα να πω, ότι η σημερινή εκδήλωση, το σημερινό Συμπόσιο, είναι ένα αφιέρωμα τιμής και μνήμης, ένα ΟΛΟΓΡΑΜΜΑ τιμής, ένα ΧΡΕΟΣ μας,

γι’ αυτόν τον ξεχωριστό άνθρωπο, γι’ αυτήν την προσωπικότητα, όχι μόνον της περιοχής μας, αλλά επιτρέψτε μου να πω, όλης της χώρας. Αυτό το τελευταίο το αναφέρω -και μη σας φαίνεται καθόλου υπερβολικό- γιατί πιστεύω ακράδαντα ότι, αν η χώρα μας, ο λαός μας, και η κοινωνία γενικότερα, διέθετε περισσότερους ανθρώπους σαν τον Σπύρο Μουσελίμη, η κοινωνική και πολιτιστική πορεία, τα πράγματα, θα ήταν πολύ, μα πολύ, καλύτερα…

Όσον αφορά δε, το αρχικό μου ερώτημα:

Γιατί γίνεται αυτή η εκδήλωση, νομίζω ότι ήδη, αρκούντως απάντησα.

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ.

ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ 9/10/2022