Μήνυμα αισιοδοξίας!!! - Της Ελένης Κύρκου-Σαφάκα

Μήνυμα αισιοδοξίας!!! - Της Ελένης Κύρκου-Σαφάκα

Είναι πρωί. Νωρίς ακόμη.

Ανοίγω τα παντζούρια κι αντικρίζω έναν ουρανό

γκρίζο, σκοτεινό, βαρύ.

Έχει αρχίσει να ρίχνει μια ψιλή, κρυαδερή βροχή.

Ανατριχιάζω και κλείνω γρήγορα τα τζάμια.

Αποζητώ τη θαλπωρή του σπιτιού!

Φτιάχνω καφέ, κάθομαι πίσω από το παράθυρο

και απολαμβάνω τη βροχή.

Χοντρές στάλες πέφτουν πάνω στο τζάμι!

Μοιάζουν με δάκρυα τ' ουρανού!

Στην αρχή, βουβό το κλάμα του.

Σε λίγο, δυναμώνει η βροχή και μαστιγώνει

με δύναμη το τζάμι. Τσακ-τσακ-τσακ!

Λες και κλαίει ο ουρανός με λυγμούς,

αναφιλητά και καυτά δάκρυα!

Για τί να πρωτοκλάψει άραγε;

Μήπως για όσα συμβαίνουν;

Για τους πολέμους, για τη βία, για τις

καταστροφές, για τις αρρώστιες;

Για την κακοκεφαλιά των ανθρώπων;

Σε λίγο, η βροχή σχηματίζει ρυάκια

κι ύστερα ποταμάκια, που παρασέρνουν

ό,τι βρουν μπροστά τους.

Και πού να βρεθεί πάλι ένας Νώε,

να μας σώσει με την κιβωτό του;

Μετά από αρκετή ώρα, αραιώνουν

τα σύννεφα, αρχίζει να ανοίγει ο ουρανός

κι οι στάλες που πέφτουν στο τζάμι,

είναι απαλές, γλυκές σαν τραγούδι!

Τσικ-τσακ, τσικ-τσακ, τσικ-τσακ!!

Όπως του μωρού το γλυκό το νανούρισμα!

Όπως το γλυκό του χαμόγελο, όταν ξυπνάει!

Μια μουσική μελωδία, που γλυκαίνει

τ' αυτιά και την ψυχή!

Και κουβαλάει χαρά και γαλήνη!

Κουβαλάει την προσδοκία, πως μετά τη μπόρα,

έρχεται η ξαστεριά!

Έτσι, γεννιέται η ελπίδα, πως θα λάμψει

πάλι ο ήλιος!

Ελπίδα, πως θα περάσουν τ' άσχημα και η ζωή

θα τραβήξει πάλι το δρόμο της!

Ο ουρανός, πάντα μας δείχνει τα σημάδια του!!

10 -1 -2022

Ελένη Κύρκου-Σαφάκα