Το κλάμα των γλάρων - Της Ελένης Κύρκου-Σαφάκα

Το κλάμα των γλάρων - Της Ελένης Κύρκου-Σαφάκα

Δυο γλαροπούλια στην ακτή,

φτερούγισαν κοντά μου,

χτυπούσαν τις φτερούγες τους

και κλαίγαν λυπημένα.

'Τί κλαίτε γλαροπούλια μου;

Γιατί 'στε λυπημένα;

Κλαίμε για τούτο το κακό,

που όλη τη γη πληγώνει!

Οι θάλασσες αδειάσανε.

Πλοία δεν ταξιδεύουν,

ούτε οι βαρκούλες οι μικρές

στο πέλαγο αρμενίζουν.

Ούτε παιδάκια στις ακτές

πετρούλες δεν πετάνε

και ούτε μας ταϊζουνε 

μικρές μπουκιές ψωμάκι.

Οι δρόμοι ερημώσανε,

κλειστά τα καφενεία,

δεν ανταμώνουν οι άνθρωποι,

το γέλιο έχει παγώσει.

Όλοι εσείς οι άνθρωποι,

που αυτή τη γη πονάτε,

φροντίστε την υγεία σας,

αν τη ζωή αγαπάτε.

Για να ξανάρθει η χαρά,

το χείλι να γελάσει,

να νικηθούν οι <<δαίμονες>>

κι' ο κόσμος να ησυχάσει!!

28 -1 -2021

Ελένη Κύρκου-Σαφάκα