Τα Φώτα, τα παλιά χρόνια στη Θεσπρωτία

Τα Φώτα, τα παλιά χρόνια στη Θεσπρωτία

Το πρωί της παραμονής των Φώτων οι γυναίκες καθάριζαν το σπίτι, τις αυλές και τα σοκάκια, για να διαβεί αργότερα ο παπάς.

Ο παπάς κατά το έθιμο περνούσε απ' όλο το χωριό και αγίαζε τους κατοίκους, όλα τα σπίτια και τα ζώα.

Απ' όπου περνούσε παλαιότερα ο παπάς, του έδιναν και διάφορα τρόφιμα.

Με αυτά τα τρόφιμα ενισχυόταν ο ιερέας και η οικογένειά του. Φυσικά ο κάθε ένας προσέφερε ότι είχε στο σπίτι του, και αυτά ήταν λάδι, σιτάρι κριθάρι, αλεύρι κουκιά φακές, ρεβίθια, πατάτες, παξιμάδια κλπ.

Να αναλογιστούμε, όμως, πως οι παραγωγές δεν ήταν μεγάλες εκείνα τα χρόνια, και σχεδόν τίποτα δεν περίσσευε. Στον παπά όμως έδινε το χωριό, και κανείς δεν αντιδρούσε σε αυτό, ίσα - ίσα το είχαν και σε καμάρι τους!

Ήταν προς ενίσχυσή του, αφού εκείνες τις εποχές οι ιερείς δεν πληρώνονταν από το κράτος.

Την παραμονή των Φώτων, που είναι και νηστίσιμη μέρα, η νοικοκυρά ετοίμαζε τα λεγόμενα «φωτοκόλυβα». Ήταν βρασμένα από όλα τα όσπρια, κουκιά ρεβίθια φασόλια φακές κλπ.

Ένα μέρος από αυτά τα έτρωγαν και με ένα άλλο μέρος, αλάδωτα και στραγγισμένα, τάιζαν τα ζώα και έριχναν στις κότες. Αλλά και στη σκεπή του σπιτιού, λέγοντας:

«Φάτε πουλιά αγριόπουλα, κι απ' τη σπορά να λείπετε!»

***

Την ημέρα της γιορτής των Θεοφανίων όλοι πήγαιναν στην εκκλησία και σε παγούρια, γκιούμια, μπουκάλια, τσουκάλια και κανάτια, έβαζαν καθαρό νερό για να αγιαστεί.

Όταν γύριζαν στα σπίτια, έπιναν, συμβολικά τρεις φορές, όλα τα μέλη της οικογένειας από το αγιασμένο νερό, ράντιζαν το σπίτι, τα ζώα, τα χωράφια και τους κήπους.

Ό,τι περίσσευε το φύλαγαν για γιατρικό.

Το αγιασμένο ύδωρ, το έβλεπαν σαν φάρμακο, που εξάλειφε τα πταίσματά τους. Έτσι έδειχναν στην πράξη μετάνοια και όχι στα λόγια. Μετάνοια, που προερχόταν από την καρδιά τους και καθάριζε το ρύπο της ασέβειας.

ΠΗΓΗ: katoci.blogspot.com