Έφυγε από τη ζωή ο Κων/νος Ραπτόπουλος από την Πόβλα Φιλιατών

Έφυγε από τη ζωή ο Κων/νος Ραπτόπουλος από την Πόβλα Φιλιατών

Σε ηλικία 77 ετών έφυγε από τη ζωή ο Κων/νος Σωτ. Ραπτόπουλος από την Πόβλα Φιλιατών. Η απώλειά του συγκίνησε όλους τους συγχωριανούς του και όλους τους απόδημους Φιλιαταίους που τον γνώριζαν και εκτιμούσαν.

Εκφράζουμε τα ειλικρινή μας συλληπητήρια στην οικογένεια του εκλιπόντος.

Τον Κων/νο Ραπτόπουλο αποχαιρέτησαν με ανακοινώσεις τους, τόσο η Ομοσπονδία Μουργκάνας, όσο και ο Πρόεδρος της Αδελφότητας Αμπελώνα, Παν. Ανυφαντής:

Ομοσπονδία Μουργκάνας

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΩΤ. ΡΑΠΤΟΠΟΥΛΟΣ

1944 - 2021

Συντετριμμένοι πληροφορούνται οι συμπατριώτες μας από τον Αμπελώνα, το χωριό της Πόβλας, καθώς και οι απόδημοι και οι κάτοικοι σε όλα τα Μουργκανοχώρια, την απώλεια ενός επιφανούς ανθρώπου της περιοχής μας.

Του Ποβλιώτη Ευπατρίδη Κωνσταντίνου Ραπτόπουλου!!

Χτυπημένος από την αρρώστια, την κατάρα της εποχής, άφησε την τελευταία του πνοή σε νοσοκομείο της Αθήνας μετά από πολυήμερη μάχη..

Η Μουργκάνα χάνει έτσι, εκτός των άλλων, έναν πνευματικό άνθρωπο που τον χαρακτήριζε πάντα η ευγένεια του χαρακτήρα του η επάρκεια και το ήθος του, καθώς και η πνευματική του καλλιέργεια.

Συγκινητικά τον αποχαιρετά, και παρουσιάζει την διαδρομή της ζωής του, ο Πρόεδρος της Αδελφότητας Αμπελώνας κ. Παναγιώτης Ανυφαντής εκφράζοντας ταυτόχρονα και τα αισθήματα σύσσωμου του Διοικητικού συμβουλίου την Ομοσπονδίας μας

Γραφεί ο Προέδρος Αδελφότητας Αμπελώνα, Παν. Ανυφαντής: 

"Πενθεί σήμερα το χωριό μας και με βαθειά θλίψη αποχαιρετά ένα από τα εκλεκτότερα μέλη του.

Αγαπημένε μου Κώστα δεν περίμενα ποτέ ούτε και τώρα θέλω να το πιστέψω πως έφυγες...

Δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι θα ήταν η τελευταία φορά που θα σε έβλεπα το βράδυ της 20ης Αυγούστου του περασμένου καλοκαιριού στο αποχαιρετιστήριο αντάμωμα στην πλατεία του χωριού μας στου «Νικόπλου» όπου γλεντήσαμε όλοι μαζί και εσυ άνοιξες πρώτος τον χορό για τελευταία φορά...

Νιώθω αδύναμος με τα φτωχά και λίγα λόγια μου να περιγράψω το μεγαλείο της ψυχής σου, το ήθος σου, την καλοσύνη σου, την καλλιέργεια σου, την ευγένεια του χαρακτήρα σου και τόσες πολλές άλλες αρετές που είχες.

Γεννημένος στην αγαπημένη σου Πόβλα πριν 76 χρόνια ήσουν το έκτο παιδί του Σωτήρη και της Δήμητρας Ραπτοπούλου.

Μεγάλωσες σε οικογένεια με σταθερές και ξεκάθαρες Ελληνοχριστιανικές αρχές και διέπλασες έναν χαρακτήρα έντιμο, ηθικό γεμάτο καλοσύνη και προσφορά. Μετά τη βασική σου εκπαίδευση και αφού τέλειωσες το νυχτερινό γυμνάσιο εισήχθεις στην Παιδαγωγική Ακαδημία. Ακολούθως υπηρέτησες σαν Έφεδρος Αξιωματικός στο Στρατό. Κοντά πέντε δεκαετίες υπηρέτησες την παιδεία πιστά, μεθοδικά, προσεκτικά και αποδοτικά πρώτα σα δάσκαλος στην Κεφαλονιά, Βοιωτία, Γερμανία και Αθήνα στη συνέχεια έλαβες το πτυχίο της Παντείου σχολής με μετεκπαίδευση για παιδαγωγικά θέματα στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και από το 1986 σχολικός σύμβουλος από όπου και συνταξιοδοτήθηκες. Παράλληλα αφήνεις σπουδαίο και πολύτιμο συγγραφικό έργο αποτελούμενο από 50 και πλέον σχολικά βιβλία από τις εκδόσεις Πατάκη. Είχες την ευτυχία να δημιουργήσεις μια αξιόλογη οικογένεια με τη λατρεμένη σου σύζυγο και συγχωριανή μας Σταματία Αθ. Μάνου όπου αποκτήσατε τρία παιδιά τη Δήμητρα νομική συμβουλή της ΔΕΗ, το Σωτήρη χημικό μηχανικό και τη Σοφία φιλόλογο όπου από όλα χάρηκες και εγγόνια... 

Ξεχωριστό και πολύτιμο πετράδι του χωριού μας της αγαπημένης σου Πόβλας ανήκες στους άρχοντες της μικρής κοινωνίας μας που δεν αποδείκνυες την αρχοντιά σου με δοτούς τίτλους αλλά την κέρδισες στο στίβο της ζωής με τη σεμνότητά σου, την αξιοπρέπεια σου, τη γλυκύτατη πραότητα σου και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να είσαι απ’όλους μας αξιαγάπητος. Πάντα σεμνός και αθόρυβος ήσουν μπροστάρης σε όλα τα θέματα που αφορούσαν το χωριό μας. 

Από την ίδρυση της Αδελφότητας μας παντοτινό, ενεργό και δραστήριο μέλος της και για πολλά χρόνια πρόεδρος της, μόνιμος αντιπρόσωπος της Αδελφότητας μας μας στην Πανηπειρωτική και στην Ομοσπονδία Μουργκάνας, ήσουν πολύτιμος με ανεκτίμητη προσφορά μέχρι και σήμερα. Ποτέ δε θα ξεχάσω τις ατέλειωτες ώρες κουβέντας που κάναμε το περασμένο καλοκαίρι και τις ορμήνιες σου για πολλά θέματα που αφορούσαν το χωριό μας. Για όλα αυτά που προσεφερες το Δ.Σ της Αδελφότητας μας με ομόφωνη απόφαση του το 2006 σου απέμεινε τον τίτλο του Επιτίμου Προέδρου και τον Αύγουστο του 2017 το Δ.Σ της Ομοσπονδίας Μουργκάνας σε ειδική εκδήλωση προς τιμήν σου που έγινε στο χωριό μας σε βράβευσε για το πολύτιμο συγγραφικό και εκπαιδευτικό σου έργο. 

Οι περασμένοι μήνες Νοέμβριος και Δεκέμβριος στάθηκαν σκληροί για εσένα, την αγαπημένη σου σύζυγο Τούλα και τα λατρεμένα σου παιδιά που τώρα τους μένει η ζεστασιά της παρουσίας σου, η εντιμότητα σου και οι ηθικές βάσεις που τους έδωσες.

Αγαπημένε μας Κώστα αναπαύσου ήρεμα ταξίδεψε στην αιωνιότητα όπου και σε περιμένει μια θέση στη γειτονιά των αγγέλων με τη βεβαιότητα ότι αφήνεις πίσω σου ολόφωτο παράδειγμα πιστού και αφοσιωμένου οικογενειάρχη, ευσυνείδητου ανθρώπου προικισμένου με αρχές που ποτέ δεν έβλαψες και δεν πίκρανες κανέναν παρά μόνο είχες για όλους τον καλό σου λόγο και το γλυκό σου χαμόγελο.

Ο πόνος για την άδικη απώλεια σου γίνεται αβάσταχτος από πάρα πολλούς που θα ήθελαν να σε αποχαιρετήσουν για τελευταία φορά αλλά λόγω των ειδικών συνθηκών που επικρατούν είναι αδύνατον να το κάνουν.

Από σήμερα όχι μόνο η οικογένεια σου αλλά όλοι μας γινόμαστε φτωχότεροι από την παρουσία σου που θα στερηθούμε... 

Θερμά συλλυπούμεθα τη γυναίκα σου, τα παιδιά σου και τα αδέρφια σου.

Καλό ταξίδι αγαπημένε μας Κώστα ποτέ δε θα σε ξεχάσουμε... "