Ο Β. Γιόγιακας για την προαιρετική λειτουργία καταστημάτων τις Κυριακές σε Δημ. Κοινότητες μέχρι 5.000 κατοίκους

Ο Β. Γιόγιακας για την προαιρετική λειτουργία καταστημάτων τις Κυριακές σε Δημ. Κοινότητες μέχρι 5.000 κατοίκους

«Θέλουμε να δώσουμε περισσότερους βαθμούς ελευθερίας στην οικονομική δραστηριότητα και να δυναμώσουμε τους θεσμούς και τους μηχανισμούς εποπτείας και ελέγχου, ώστε να τηρούνται οι κανόνες του παιχνιδιού από όλους, και όχι να επικρατεί ο νόμος του ισχυρότερου…» τόνισε ο Βασίλης Γιόγιακας στην ομιλία του στη Βουλή μέσω τηλεδιάσκεψης για το νομοσχέδιο του Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων.

Αναφερόμενος στη δυνατότητα σε πολύ μικρά εμπορικά καταστήματα που λειτουργούν σε δημοτικές κοινότητες κάτω των 5.000 κατοίκων να ανοίγουν και τις Κυριακές, ο βουλευτής Θεσπρωτίας διευκρίνισε ότι αφορά κυρίως οικογενειακές επιχειρήσεις της γειτονιάς -φούρνους, ζαχαροπλαστεία, μίνι μάρκετ- που για να μπορέσουν να εξυπηρετήσουν τις Κυριακές έπρεπε να ρισκάρουν την επιβολή προστίμων που, σε πολλές περιπτώσεις, τις «γονάτιζαν» οικονομικά. «Αυτή τη δαμόκλειο σπάθη έρχεται να πάρει από τα κεφάλια των μικρών αυτών καταστηματαρχών η λειτουργία και τις Κυριακές» σημείωσε ο κ. Γιόγιακας.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:

Κύριοι Υπουργοί,

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Πιστεύω ότι συμφωνούμε πώς το νομοσχέδιο αυτό έρχεται να λύσει κάποια πολύ συγκεκριμένα ζητήματα της αγοράς,

Με ρυθμίσεις, μάλιστα, που ωφελούν κατά κύριο λόγο τις πολύ μικρές επιχειρήσεις, είτε συνολικά, είτε ορισμένες κατηγορίες τους.

Αντίθετα, λοιπόν, με αυτό που μάς καταλογίζουν οι ιδεολογικοί μας αντίπαλοι – οι οποίοι ανακαλύπτουν παντού εύνοια προς τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα – βασικές διατάξεις του νομοσχεδίου αυτού δίνουν δυνατότητες, δίνουν επιλογές στον πολύ μικρό επιχειρηματία.

Στον στυλοβάτη των τοπικών οικονομιών.

Αυτόν που συχνά δεν έχει τα μέσα που πρέπει, για να αντιπαλέψει τον αθέμιτο ανταγωνισμό.

Θα ήθελα λοιπόν με τη σειρά μου να σταθώ σε μερικά από τα σημεία του νομοσχεδίου που θεωρώ, υπό αυτό το πρίσμα, ιδιαίτερα σημαντικά.

Έρχεται πρώτα απ’ όλα μια καινοτομία, ένα νέο εργαλείο στο οποίο στάθηκαν και ο κύριος Υπουργός και ο εισηγητής μας.

Όπως οι ενώσεις καταναλωτών μπορούν να προσφύγουν στη Δικαιοσύνη για λογαριασμό των μελών τους, χωρίς αυτοί να παίρνουν κάποιο οικονομικό ρίσκο, έτσι και επιχειρήσεις του ηλεκτρονικού εμπορίου θα μπορούν να κάνουν συλλογική αγωγή μέσω του εμπορικού ή του επιχειρηματικού φορέα που τις εκπροσωπεί.

Είναι γνωστό ότι επιχειρήσεις που προωθούν αγαθά και υπηρεσίες στο διαδίκτυο μέσα από μηχανές αναζήτησης, μέσα κοινωνικής δικτύωσης, πλατφόρμες εφαρμογών και σάιτ σύγκρισης τιμών, βρίσκονται αντιμέτωπες με διάφορες αθέμιτες και καταχρηστικές πρακτικές.

Και αυτές δε συναντώνται μόνο στους πολύ μεγάλους παίκτες του διαδικτύου μέσω των οποίων γίνονται κρατήσεις ή αναζητήσεις προϊόντων και καταστημάτων.

Τις βλέπουμε επίσης σε διάφορους μικρότερους διαμεσολαβητές, που σπεύδουν να εκμεταλλευθούν τις επιχειρήσεις εκείνες που δεν έχουν τα μέσα ή τη γνώση να εκτιμήσουν και να διαχειριστούν τις «παγίδες» των αγορών στο διαδίκτυο.

Και αυτές είναι, συνήθως, οι μικρότερες…

Με το ένδικο βοήθημα της συλλογικής αγωγής ασκείται, επομένως, το δικαίωμα αντιπροσωπευτικών οργανώσεων και δημοσίων φορέων να προσφεύγουν στα εθνικά δικαστήρια όταν οι μηχανές αναζήτησης και άλλοι διαδικτυακοί «ενδιάμεσοι» δε μεταχειρίζονται τον χρήστη τους, δηλαδή την επιχείρηση ή τον καταναλωτή, με τρόπο δίκαιο και διαφανή.

Ένα δεύτερο σημείο που αξίζει να προσεχθεί είναι η ενίσχυση των εσόδων της Επιτροπής Ανταγωνισμού.

Ο Πρόεδρος της Επιτροπής Ανταγωνισμού ήταν σαφής στη συνεδρίαση της Επιτροπής:

Την τελευταία δεκαετία τα έσοδα από το βασικό της πόρο -το ανταποδοτικό τέλος για τη σύσταση ή την αύξηση μετοχικού κεφαλαίου από τις ανώνυμες εταιρείες- μειώθηκαν πάνω από το μισό.

Η δυνατότητα ενίσχυσης των εσόδων από τον κρατικό προϋπολογισμό –όταν αυτά πέφτουν κάτω από ένα ελάχιστο όριο- θα δώσουν στην Επιτροπή περισσότερα μέσα για να κάνει πιο αποτελεσματικά τη δουλειά της:

ειδικευμένους νομικούς, οικονομολόγους και άλλους επιστήμονες, τεχνικό και τεχνολογικό εξοπλισμό, εφαρμογή προγραμμάτων για την προώθηση του ανταγωνισμού.

Προς όφελος του ισότιμου ανταγωνισμού, των επιχειρήσεων που παίζουν σύμφωνα με τους κανόνες, των μικρότερων επιχειρήσεων που έχουν να αντιμετωπίσουν καρτέλ μεγαλύτερων «παικτών» και, φυσικά, προς όφελος των καταναλωτών.

Τρίτο σημείο είναι η δυνατότητα σε πολύ μικρά εμπορικά καταστήματα που λειτουργούν σε δημοτικές κοινότητες με κάτω από 5.000 κατοίκους να ανοίγουν και τις Κυριακές.

Ο κύριος Υπουργός ήταν σαφής, εδώ έχουμε να κάνουμε με οικογενειακές επιχειρήσεις της γειτονιάς -φούρνους, ζαχαροπλαστεία, μίνι μάρκετ– που για να μπορέσουν να εξυπηρετήσουν τις Κυριακές έπρεπε να ρισκάρουν την επιβολή προστίμων που, σε πολλές περιπτώσεις, τις «γονάτιζαν» οικονομικά.

Αυτή τη «δαμόκλειο σπάθη» έρχεται να πάρει από τα κεφάλια των μικρών αυτών καταστηματαρχών η λειτουργία και τις Κυριακές.

Δεν υπάρχει κάποια «δόλια» πρόθεση να επιτραπεί «από το παράθυρο» σε υποκαταστήματα πολυεθνικών να ανοίγουν και τις Κυριακές, ούτε η διάταξη αφήνει, θεωρώ, το περιθώριο για κάτι τέτοιο…

Έγινε, τέλος, πολύς λόγος, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για την αλλαγή της διάταξης για τη λειτουργία των λαϊκών αγορών - 6 ημέρες την εβδομάδα αντί για Δευτέρα έως Σάββατο – καθώς και για τη δυνατότητα λειτουργίας εμπορικών καταστημάτων και τις υπόλοιπες Κυριακές, πιλοτικά για ένα χρόνο σε τρεις τουριστικές περιοχές της χώρας μας.

Και εδώ, η λέξη – κλειδί είναι η ευελιξία.

Ευελιξία, μαζί με την εφαρμογή της αρχής της εγγύτητας.

Λαϊκές αγορές θα μπορούν να λειτουργήσουν Κυριακή.

Αυτό αφήνεται στη δικαιοδοσία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, των Περιφερειών σε Αττική και Θεσσαλονίκη και των δήμων στην υπόλοιπη χώρα.

Που λαμβάνουν τις αποφάσεις σε συνεργασία με τις επιτροπές και τους εκπροσώπους των επαγγελματιών.

Αντίστοιχα, η λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων στις τουριστικές περιοχές θα είναι προαιρετική.

Και αφού έχει ζητηθεί η γνώμη των τοπικών φορέων.

Είναι άλλο πράγμα η υποχρέωση, και άλλο η ελευθερία επιλογής.

Εμείς θέλουμε να δώσουμε περισσότερους βαθμούς ελευθερίας στην οικονομική δραστηριότητα.

Και, την ίδια στιγμή, θέλουμε να δυναμώσουμε τους θεσμούς και τους μηχανισμούς εποπτείας και ελέγχου.

Ώστε να τηρούνται οι κανόνες του παιχνιδιού για όλους, και όχι να επικρατεί ο νόμος του ισχυρότερου…

… και ώστε η ελευθερία να μην καταλήγει σε ασυδοσία.