Η θυσία της Ιφιγένειας … Κεραμέως - Του Πέτρου Τσάπε
Μπορούμε να είμαστε σκεφτικοί για τις δημοσκοπήσεις. Εάν όμως αίρονταν οι όποιες ενστάσεις μας γι αυτές, θα ήμασταν παντελώς άδικοι, αν δεχόμασταν ότι η υπουργός Παιδείας, πρώτη σε αρνητικές ψήφους σε πρόσφατη δημοσκόπηση, είναι αποκλειστικά υπεύθυνη και υπόλογη για το έργο της. Όσο κι αν ο νεοφιλελευθερισμός προκρίνει την ατομικιστική προσέγγιση, όσο κι αν η κυβέρνηση στο χειρισμό της πανδημίας κραδαίνει την «ατομική ευθύνη» αποκρύπτοντας την δική της, η υπουργός Παιδείας θα μπορούσε να φωνάξει: «όχι πια για όλα ατομική ευθύνη! Δεν φταίω μόνο εγώ»! Και δικαίως.
Η υπουργός Παιδείας επικρίνεται για τις επιλογές της, όμως δεν εκφράζει καθαρά προσωπικές ιδέες, δεν είναι μόνο δικό της αυτό το εκπαιδευτικό όραμα. Λιγάκι άγαρμπη αλλά δεν απέχουν οι υπουργικοί χειρισμοί από τις επιθυμίες του πολιτικού της προϊσταμένου. Μια απλή παράθεση αποφάσεών της στο υπουργείο Παιδείας θα περιόριζε την ατομική της ευθύνη αποκαλύπτοντας πως το έργο της είναι και «άλλου παπά ευαγγέλιο».
Διέλαθε άραγε της προσοχής του μέντορά της, ότι με τον νόμο 4692/2020 έρχεται από τα παλιά ένα σχολείο με περισσότερες εξετάσεις και ποινές, με νέα ωρολόγια προγράμματα που περιορίζουν την κριτική σκέψη και φαντασία; Η ρήση του πρωθυπουργού: «πρότυπα σχολεία σε κάθε περιφερειακή ενότητα για τους καλύτερους μαθητές, αυτούς που δεν έχουν την δυνατότητα να πάνε σε ιδιωτικά σχολεία», δεν επηρέασε την έκταση και το βάρος που δόθηκε στον σχετικό νόμο για τα πρότυπα σχολεία καθώς και την αύξηση του αριθμού τους πανελλαδικά;
Στο πρόσφατο νομοθέτημα για την ιδιωτική εκπαίδευση θεσπίζονται ρυθμίσεις για απελευθέρωση των απολύσεων καθώς και για απελευθέρωση του ωραρίου των εργαζομένων στα ιδιωτικά σχολεία, όπως και για μεταφορά της εποπτείας της ιδιωτικής εκπαίδευσης από το υπουργείο Παιδείας στο υπουργείο Εργασίας. Ερήμην του πρωθυπουργού; Οι συχνές αναφορές του «.. να δοθεί χώρος στον ιδιωτικό τομέα να αναπνεύσει» δεν την ενέπνευσαν; Σε περιορισμένο ασφυκτικά χρονικό πλαίσιο άνοιξαν(;) και εξετάστηκαν(;) εκατοντάδες φάκελοι υποψηφίων διευθυντών εκπαίδευσης και επελέγησαν οι καταλληλότεροι. Χωρίς συνέντευξη, χωρίς μοριοδότηση, χωρίς διαφάνεια. Ενοχλήθηκε άραγε ο πρωθυπουργός που ο συγκεκριμένος τρόπος επιλογής έκλεινε το μάτι σε «δικά μας παιδιά»;
Ο πρωθυπουργός της χώρας στην ετήσια συνέλευση του ΣΕΒ αναφερόμενος στην τεχνική εκπαίδευση μίλησε για « … κατάρτιση που πρέπει να γίνει με σωστούς όρους με τη συμμετοχή της ιδιωτικής οικονομίας, με τις επιχειρήσεις να μας υποδεικνύουν που είναι οι ανάγκες τους». Προς την ίδια κατεύθυνση πορεύεται και η υπουργός Παιδείας σχεδιάζοντας να εισαγάγει νομοθετικές ρυθμίσεις για συμβούλια σύνδεσης με την αγορά εργασίας από διευθυντές των ΕΠΑΛ και εκπροσώπους εργοδοτών και εργαζομένων, οι οποίοι θα συναποφασίζουν για τους τομείς και ειδικότητες που θα λειτουργούν στα ΕΠΑΛ.
Πλήρης ταύτιση απόψεων μεταξύ πρωθυπουργού και υπουργού Παιδείας και στο θέμα της αξιολόγησης. Αναφωνούν αμφότεροι: «αξιολόγηση παντού», «αδιανόητο να μην υπάρχει αξιολόγηση για τους εκπαιδευτικούς», «αξιολόγηση που θα συνδεθεί με την επιμόρφωση», «οι σχολικοί σύμβουλοι θα ανοίγουν την πόρτα θα μπαίνουν στην τάξη όχι για έλεγχο των εκπαιδευτικών αλλά για υποβοήθηση του εκπαιδευτικού έργου» και κάπου εδώ κάτι πάει να χαλάσει. Ο πρωθυπουργός παλιότερα είχε πει «και γιατί να μην απολυθούν και εκπαιδευτικοί; Πρέπει να είμαστε δίκαιοι στις απολύσεις». Όταν και εφόσον νομοθετήσει για την ατομική αξιολόγηση η κυρία υπουργός θα φανεί αν στοιχίζεται απόλυτα με τον πρόεδρό της.
Στο άνοιγμα σχολείων με ανεπαρκή μέτρα υγειονομικής προστασίας, με τμήματα 25-27 μαθητών στα αστικά κέντρα αφήνεται μόνη της η υπουργός να αμυνθεί με όπλα τις μάσκες, τα παγουρίνο και τους μέσους όρους μαθητών ανά τμήμα. Εδώ σιωπά ο ηγέτης γιατί σύμφωνα με τον Μακιαβέλι «οι ηγεμόνες πρέπει να αναθέτουν τη διαχείριση των δύσκολων υποθέσεων σε άλλους και να κρατούν για τον εαυτό τους τις ευχάριστες». Διέθεσε μήπως περισσότερες σχολικές αίθουσες, πρότεινε διορισμούς εκπαιδευτικών, πρόβαλλε υγειονομικά μέτρα και η υπουργός τα αρνήθηκε; Η νεοφιλελεύθερη φύση της θα τα αρνούνταν ίσως, ως περιττή δαπάνη για δημόσιο αγαθό, όμως για τη διάσωση της πολιτικής της καριέρας θα συμφωνούσε στη λήψη αυτών των μέτρων. Λεφτά όμως δεν υπάρχουν ή καλύτερα, δεν υπάρχουν για εκπαίδευση, υγεία και για άλλα δημόσια αγαθά.
Η υπουργός παιδείας, πριν ολοκληρώσει το έργο της φαίνεται ότι θα οδηγηθεί, ως άλλη Ιφιγένεια, στο πολιτικό θυσιαστήριο, καταβάλλοντας το αντίτιμο της σθεναρής υπεράσπισης των νεοφιλελεύθερων επιλογών της κυβέρνησης και του αρχηγού της, «της κείνων ρήμασι πειθόμενη». Θυσία είναι θα περάσει. Ο πολυχρονεμένος μας αρχηγός να είναι καλά. Να καίνε κεριά και λαμπάδες, «οι υμνούντες τον λόγον της αυτού αληθείας», στο μανουάλι της δικής του εικόνας. Μην ξεθωριάσει, να δώσει ο θεός του νεοφιλελευθερισμού.
Πέτρος Τσάπες
Αιρετός στο ΑΠΥΣΔΕ Ηπείρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου