Μια αξεπέραστη πρωτιά (κριτική στα τροχαία) - Του Κων/νου Τζέκη
Είχε αρχίσει μια σοβαρή και επαγγελματική προσπάθεια μείωσης των τροχαίων, από το 2000 και μετά. Οι αριθμοί άρχισαν να φθίνουν και ξαφνικά φέτος ο δείκτης ανέβηκε. Μιλάμε για νεκρούς και σοβαρά τραυματίες και όχι για αφηρημένα πράγματα. Μιλάμε για ζωές και κεραυνούς σε σπίτια, μιλάμε για ορφανεμένες οικογένειες.
Η προσπάθεια εκείνη, που απέφερε καρπούς, δεν θα έπρεπε να δημιουργήσει πνεύμα εφησυχασμού και ρουτίνας. Έπρεπε να προσαρμόζεται κάθε φορά και να εκσυγχρονίζεται. Η Κύπρος, από πρωταθλήτρια στα ατυχήματα, κατάφερε και κέρδισε την εμπιστοσύνη των πολιτών της και μείωσε δραστικά τα ατυχήματα. Εμείς;
Αναπαυμένοι στις πολυθρόνες μας εξορκίζουμε το κακό με αστρολόγους και καφεμαντείες και περιμένουμε να επιτύχουμε τους στόχους μας , αν έχουμε τέτοιους και αν μας ενδιαφέρει αυτή η πραγματική λαίλαπα, που θερίζει νέους και ορφανεύει οικογένειες.
Πρώτον, εφαρμόζονται πεπαλαιωμένες και άχρηστες πλέον μέθοδοι, που κάποτε είχαν κάποια απόδοση, αλλά μάλλον ξεπεράστηκαν. Ο δακτύλιος που κάποτε μείωνε τα κυκλοφοριακά φορτία στην Αθήνα, μάλλον δεν προσφέρει πλέον τα αναμενόμενα. Είχε μεσολαβήσει το μετρό και αντί να αφαιρέσουμε ζωτικό χώρο με πεζοδρομήσεις και μείωση των λωρίδων κυκλοφορίας, ώστε να ελαφρυνθεί η κυκλοφορία και να κατεβεί ο οδηγός στο μετρό, δεν έγινε αυτό με αποτέλεσμα πλέον να επανερχόμαστε στα ίδια. Άλλωστε οι χιλιάδες οδηγοί με τις κάρτες εισόδου στον δακτύλιο, θα πρέπει να καταλαμβάνουν, μόνο για στάθμευση, όση είναι η απόσταση Αθήνας- Θεσσαλονίκης!!!
Τώρα απασχολούν σοβαρά την Κυβέρνηση οι πορείες. Οι περιορισμοί τους θα αποτελέσουν σημείο τριβής με την Αστυνομία, που έτσι ή αλλιώς βάλλεται για λόγους εντυπωσιασμού κυρίως και τίποτα περισσότερο. Λύση θα ήταν η πεζοδρόμηση της Πανεπιστημίου με αναστροφή της κυκλοφορίας στην Ακαδημίας, ώστε να πραγματοποιούνται χωρίς προβλήματα.
Δεύτερον η αφαίρεση πινακίδων. Όταν στην δεκαετία του '80 εφαρμόσθηκε αυτό το μέτρο, πολλοί πίστευαν ότι θα έχει καταλυτική συνεισφορά στην μείωση των ατυχημάτων, αλλά και στον περιορισμό της αυθαίρετης στάθμευσης. Τίποτα από τα δύο.
Τρίτον το ορφανό τροχαίο ατύχημα. Το τροχαίο ως αναπόσπαστο κομμάτι της κυκλοφορίας δεν είναι ευθύνη κανενός Υπουργείου. Στο κυκλοφοριακό πρόβλημα συμμετέχουν φορείς από τουλάχιστον εννιά και περισσότερα Υπουργεία. Το Μεταφορών, το Προστασίας του Πολίτη, το Υποδομών, το Υγείας, το Γεωργίας, το Εθνικής Άμυνας, το Οικονομικών, το Δικαιοσύνης, το Παιδείας κλπ. ΚΑΝΈΝΑ δεν ευθύνεται και δεν λογοδοτεί στο τροχαίο ατύχημα. Όχι μόνο αυτό. Δεν υπάρχει ένας συντονιστικός φορέας υπό την αιγίδα του Πρωθυπουργού που να συντονίζει όλες τις εμπλεκόμενες Υπηρεσίες και φορείς.
Τέταρτο η συμμετοχή του πολίτη. Για να αλλάξει η νοοτροπία των πολιτών θα πρέπει να συμμετέχουν οι ίδιοι στην επίλυση του προβλήματος. Σύλλογοι, σωματεία, μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί θα έπρεπε να αναλαμβάνουν σταυροφορίες δημιουργίας πνεύματος πειθαρχίας και σεβασμού των Νόμων αναφορικά με την κυκλοφοριακή ασφάλεια. Μεμονωμένες πρωτοβουλίες δεν επαρκούν να αλλάξουν την πορεία προς την καταστροφή.
Πέμπτο η αγωγή υγείας. Με χίλιους διακόσιους νεκρούς, ιδίως νέους και με είκοσι χιλιάδες τραυματίες εκ των οποίων οι μισοί μόνιμα ή μακροχρόνια ανάπηροι δεν θα έπρεπε να υπαχθεί το τροχαίο σε προβλήματα αγωγής υγείας; Τι λένε οι ευαίσθητοι ή δεν τους νοιάζει.
Έκτο ο σύγχρονος ΚΟΚ. Ένας Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας σύγχρονος, μοντέρνος, ευρωπαϊκής σκέψης απαιτείται να υπάρξει .
Να μην αφαιρεί πινακίδες και διπλώματα, αλλά να παραπέμπει τον παραβάτη σε μαθήματα συνειδητοποίησης του κινδύνου της παράβασής του, σε σεμινάρια που θα εκπονεί η Τροχαία με άλλους συνυπεύθυνους.
Να ασχολείται με το παιδικό κράνος στο ποδηλατάκι.
Να ασχολείται με τις ψυχολογικές αιτίες επικίνδυνων παραβάσεων. Ένας νεαρός που οδηγεί το δίκυκλό του επικίνδυνα, Φοβάται τον θάνατό του και κάθε φορά που τον νικά αισθάνεται καλά. Αντί προστίμου, οι ψυχολόγοι θα θεράπευαν αυτή του την ασθένεια.
Να επεκταθεί ο έλεγχος του αλκοτέστ και στις ουσίες, αφού μεγάλο μέρος του πληθυσμού είναι εθισμένο και δυστυχώς οδηγεί ανενόχλητο.
Να γίνει στρατηγικός σχεδιασμός για όλη τη χώρα και ανά περιφέρεια, ώστε να υπάρχουν οι ποσοτικοί και οι αξιοκρατικοί έλεγχοι.
Να μην μακρηγορήσουμε για προβλήματα υποδομών, άμεσης και καταλυτικής επέμβασης από τον ΕΚΑΒ, για την εκπαίδευση των μαθητών και των πολιτών, για την άμεση δικαστική αντιμετώπιση των παραβάσεων.
Ένας σοφός είχε γράψει: "Κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα να εμφορείται από λάθος απόψεις. Αλλά κανένας δεν δικαιούται να κάνει λάθος στα γεγονότα". Στην περίπτωση αυτή όμως δεν μιλάμε για γεγονότα, μιλάμε για θανάτους, για ορφάνια, για καταστροφή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου