Ανακοίνωση του ΚΚΕ για την “παραχώρηση” των περιφερειακών λιμένων

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να “κλείσει” άρον άρον, πριν τις εκλογές, όλες τις εκκρεμείς δεσμεύσεις των Μνημονίων. Η πιο πρόσφατη “πράξη του δράματος” είναι η προωθούμενη “παραχώρηση” των περιφερειακών λιμένων στο μεγάλο κεφάλαιο.

Ο νέος γύρος εκχώρησης λιμένων εντάσσεται στην περιβόητη πολιτική του “γεωπολιτικού μεντεσέ”, δηλαδή στην πολιτική σημαιοφόρου του ΝΑΤΟ στην ευρύτερη περιοχή. Ο έλεγχος των λιμενικών υποδομών συνδέεται με τη δεδομένη κατεύθυνση των ΗΠΑ αφενός για μετατροπή της Ελλάδας σε ένα μεγάλο ΝΑΤΟικό στρατόπεδο με πολλές νέες βάσεις και αφετέρου με την ανάγκη ανακοπής του κινέζικου σχεδίου για αξιοποίηση της χώρας ως δρόμου μεταφοράς εμπορευμάτων. Η πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ εμπλέκει τη χώρα βαθύτερα στο κουβάρι των γεωπολιτικών αντιθέσεων, αποκαλύπτοντας την αντιφατικότητα των αστικών σχεδίων, που απ’ τη μία σκοπεύουν στην αξιοποίηση της χώρας ως δρόμου μεταφοράς εμπορευμάτων, ενώ απ’ την άλλη υπηρετούν πρόθυμα τα ΝΑΤΟικά σχέδια.

Μεγάλα μεταφορικά μονοπώλια, του εσωτερικού και του εξωτερικού, προσδοκούν να ελέγξουν τα λιμάνια, γενικότερα τις μεταφορικές υποδομές, εμπορευμάτων και ανθρώπων, για να εκμεταλλευτούν τη γεωστρατηγική θέση της χώρας και την σημαντική αύξηση του τουριστικού ρεύματος και παράλληλα να επενδύσουν κερδοφόρα τα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια τους. Αυτή είναι η ουσία της πολιτικής της εμπορευματοποίησης – ιδιωτικοποίησης των λιμενικών υποδομών, που υλοποιεί κάθε αστική κυβέρνηση, ακολουθώντας τις οδηγίες της ΕΕ, και  προωθεί τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ.  Ο νέος γύρος ιδιωτικοποιήσεων  των λιμένων έρχεται να ακολουθήσει την ιδιωτικοποίηση του λιμανιού του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης, αλλά και το έτερο επίτευγμα του ΣΥΡΙΖΑ, αυτό της πώλησης των αεροδρομίων στη γερμανική FRAPORT. 

Αυτή η πολιτική έχει δραστικές αρνητικές συνέπειες για τα λαϊκά στρώματα. Οδηγεί στη δραστική αύξηση του κόστους των μεταφορών, σε βάναυσες εργασιακές συνθήκες για τους εργαζόμενους, ενώ ο τρόπος μετακίνησης εμπορευμάτων και προσώπων καθορίζεται από μια χούφτα μονοπωλιακούς ομίλους, που ελέγχουν που και πότε θα κατευθύνεται ο τουρισμός, οι εμπορευματικές ροές κ.α.

Οι προσπάθειες του ΣΥΡΙΖΑ να εμφανίσει την δική του παραχώρηση ως “φιλολαική” επειδή είναι δήθεν «υποπαραχώρηση», με τον εκάστοτε οργανισμό λιμένος να διατηρεί την ιδιοκτησία του λιμανιού, είναι μια ακόμα πράξη «αυτογελοιοποίησης» του. Πέραν του προπαγανδιστικού χαρακτήρα και της προσπάθειας εμφάνισης ανύπαρκτων διαχωριστικών γραμμών απ’ τη ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ συγκαλύπτει πως η μέθοδος της υποπαραχώρησης δραστηριοτήτων και όχι ολόκληρου του λιμανιού είναι -υπό συνθήκες- ευνοϊκότερη για το μεγάλο κεφάλαιο:

- Το κεφάλαιο ιεραρχεί σε ποιες δραστηριότητες θα επενδύσει κάθε φορά. Έτσι, τα κερδοφόρα φιλέτα θα γίνουν αντικείμενο επενδύσεων και εκμετάλλευσης, ενώ όλες οι υπόλοιπες δραστηριότητες, που μπορεί να είναι απαραίτητες για τα λαϊκά στρώματα, θα μείνουν στον έλεγχο του οργανισμό λιμένος, ο οποίος ταχύτατα θα εμφανίσει ζημιές και θα απαιτείται η χρηματοδότηση του απ’ τις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων της περιοχής.

- Η εκχώρηση της χρήσης δραστηριοτήτων και η διατήρηση της γης ή άλλων υποδομών στην ιδιοκτησία του δημοσίου, ελαττώνει σημαντικά το απαιτούμενο τίμημα, αφού το κεφάλαιο απλά “νοικιάζει” τον εξοπλισμό και τη γη και δεν τον “αγοράζει”.

- Ο ανταγωνισμός μεταξύ των μεταφορικών ομίλων απαιτεί ορισμένες υποδομές να βρίσκονται σε ουδέτερα χέρια για να διασφαλίζεται πως δεν θα έχει κάποιος αποφασιστικό πλεονέκτημα. Έτσι, ο κρατικός χαρακτήρας σε κάποιο τμήμα κομμάτι από ένα λιμάνι, όχι απλά δεν αλλάζει την πορεία απελευθέρωσης των μεταφορών, που υλοποιεί σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά είναι σε ορισμένες περιπτώσεις, απαραίτητη προϋπόθεση του.

Ο ΣΥΡΙΖΑ στην πραγματικότητα υλοποιεί μέχρι κεραίας την πολιτική απελευθέρωσης των μεταφορών και μάλιστα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για το μεγάλο κεφάλαιο.

Παράλληλα, οι πολλαπλές ρήτρες της νομοθετικής ρύθμισης δείχνουν την αδυναμία αναστολής της ιδιωτικοποίησης σε τοπικό επίπεδο. Οι δήμοι και οι περιφέρειες όχι απλά δεν έχουν καμία δυνατότητα να σταματήσουν την ιδιωτικοποίηση, αλλά τους απαγορεύεται ακόμα και η επιβολή τοπικών τελών ή άλλων φόρων στους νέους ιδιώτες-ιδιοκτήτες των λιμανιών μας.

Η προώθηση της ιδιωτικοποίησης των λιμανιών αποδεικνύει για μια ακόμα φορά πως το αστικό κράτος προωθεί μόνο εκείνες τις λύσεις που έχει ανάγκη το μεγάλο κεφάλαιο για να διασφαλίσει την κερδοφορία του, σε βάρος των λαϊκών δικαιωμάτων. Αποδεικνύει την αυταπάτη της δυνατότητας μιας δήθεν «φιλολαϊκής» διαφορετικής διαχείρισης της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Η αξιοποίηση της σημαντικής γεωστρατηγικής θέσης της χώρας και των ευρύτατων λιμενικών υποδομών, προς όφελος του λαού, απαιτεί ριζικές αλλαγές στο επίπεδο της οικονομίας και της εξουσίας. Απαιτεί την κοινωνικοποίηση του συνόλου των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο, απαιτεί τον ριζικά διαφορετικό δρόμο της εργατικής εξουσίας.

 Αποδεικνύεται περίτρανα η ανάγκη, οι εργαζόμενοι να βγουν μπροστά, να μην “τσιμπήσουν” στις κάθε λογής αναπτυξιακές υποσχέσεις που ακούν απ’ το κεντρικό και το τοπικό κράτος. Να αντισταθούν στη νέα επιδείνωση της ζωής του, να αντιπαλέψουν την αστική πολιτική σε κάθε επίπεδο. Αποδεικνύεται η ανάγκη αποφασιστικής ενίσχυσης του ΚΚΕ στις επερχόμενες εκλογές, ως προϋπόθεσης ανασύνταξης του κινήματος και οργάνωσης της λαϊκής αντεπίθεσης.